تاریخچه نوروز در ایران

تاریخچه نوروز در ایران

نوروز یکی از جشن های باستانی ایرانیان است، این جشن قرن ها است که از اولین روز بهار آغاز می شود.

نوروز همانطور که از نامش مشخص است ترکیب دو واژه نو و روز است؛ به معنای روز تازه و روز جدید؛ از آنجایی که در بهار، طبیعت لباس نو به تن می کند و خشکی درختان و گیاهان تبدیل به سبزی و طراوت می شود، نوروز را ابتدای بهار اطلاق می کنند.

تاریخچه نوروز در ایران

نوروز در چه کشورهایی برگزار می شود؟

این جشن برای ایرانیان سابقه ای سه هزار ساله دارد و کهن ترین عید ملی در سراسر دنیا به شمار می آید. امروزه در سراسر دنیا بیش از 300 میلیون نفر این ایام را جشن می گیرند، کشورهای ایران، آذربایجان، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و آلبانی؛ برگزار کنندگان این جشن هستند.

یکی از روزنامه نگاران فارسی زبان به نام باقر معین، اصطلاح نوروزستان را برای کشورهای برگزار کننده جشن نوروز، ثبت کرد.

تعداد روزهای تعطیل برای جشن نوروز در کشورهای مختلف متفاوت است. همچنین رسومات نیز فرق می کند.

تاریخچه پیدایش نوروز چیست؟

به طور دقیق مشخص نیست که این جشن از چه زمانی در تاریخ آغاز شده است اما در برخی از افسانه ها آمده است که در چنین روزی جمشید زمانی که از کاخ خود بیرون می آید، وقتی نور آفتاب به او می خورد و احساس طراوت طبیعت او را فرا می گیرد، تصمیم می گیرد تا این روز را نوروز بنامد و پس از آن، هر سال در این روز، مراسم های ویژه بگیرد.

کوروش پادشاه بزرگ ایرانیان به نوروز بهای ویژه تری داد و مراسم کامل تری را برای جشن نوروز برپا کرد. پس از آن تا کنون همواره این جشن بزرگ برای مردم اهمیت ویژه ای دارد. امروزه این جشن به عنوان یک میراث فرهنگی شمرده می شود.

تاریخچه نوروز در ایران

نوروز در ادبیات ایران

از زمان های گذشته مرسوم بوده است که شاعران در وصف نوروز شعرهای دل انگیزی را می گفتند و در دربار شاهان می خواندند و صله می گرفتند. خیلی از این اشعارها از شاعرانی چون منوچهری، عطار نیشابوری، مولانا، سعدی، حافظ شیرازی، هاتف و قاآنی هنوز هم خوانده می شود.

حافظ شیرازی می فرماید:

زكوي يار مي‌آيد، نسيم باد نوروزي
از اين باد ار مدد خواهي، چراغ دل برافروزي
چو گل گر خرده‌اي داري، خدا را صرف عشرت كن
كه قارون را غلط‌ها داد، سوداي زراندوزي

نوروز در اسلام

پس از ظهور اسلام، برخی از بزرگان این دین نیز به نوروز توجه ویژه ای را داشتند و در احادیث و روایات آن را گرامی داشتند.

در حدیثی از امام صادق (ع) آمده‌ است: “روز نوروز همان روزی است که خداوند در آن از بندگانش پیمان گرفت که او را پرستش کنند و هیچ چیزی را شریک او ندانند و این که به پیامبران و اولیایش ایمان بیاورند و آن نخستین روزی است که خورشید در آن طلوع کرده، و باد‌های باردار کننده در آن وزیده است و گل‌ها و شکوفه‌های زمین آفریده شده‌ است و آن روزیست که کشتی نوح (ع) به کوه جودی قرار گرفت و آن روزی است که در آن قومی که از ترس مرگ از خانه‌های خود بیرون آمدند و آن‌ها هزار‌ها نفر بودند پس خداوند آن‌ها را بمیراند و سپس آن‌ها را در این روز زنده کرد؛ و آن روزیست که جبرئیل بر پیامبر (ص) فرود آمد و آن همان روزیست که ابراهیم (ع) بت‌های قوم خود را شکست؛ و آن همان روزیست که پیغمبر خدا، امیرالمومنین علی (ع) را بر دوش خود سوار کرد تا بت‌های قریش را از بالای خانه خدا به پائین انداخت و آن‌ها را خرد کرد… ”