در ادامه این مقاله میخوانید
آموزش عکاسی پرتره فضای باز
نور طبیعی برای عکاسی و فیلم برداری عالی است! تقویت یا گسترش نور طبیعی نیز روشی مناسب برای به دست آوردن نتیجه مطلوب است. افزودن یک نور مصنوعی برای پرتره فضای باز، ما را از نورپردازی و محدودیت های جهت دهی در هنگام استفاده از نور طبیعی راحت می کند.
افزودن نور مصنوعی برای پرتره در فضای باز، در صورتی که به درستی انجام شود، منجر به ایجاد ظاهر طبیعی تصویر نهایی میشود. به گونهای که شاید طبیعیتر از نور محیط شود.
نور طبیعی باعث ایجاد سایه های غیر طبیعی می شود
بینایی انسان روندی شگفت انگیز است. نور به چشم انسان می تابد، توسط عنبیه کنترل می شود، سپس به میله ها و مخروط های چشم(حسگرهای طبیعی چشم) برخورد می کند و در نهایت توسط مراکز بینایی مغز (موتور پردازش تصویر طبیعی) تفسیر می شود.
وقتی ما در فضای بیرون هستیم و به تابش نور نگاه می کنیم، همه این مراحل به صورت خودکار اتفاق می افتد. مغز به تفسیر صحنه کمک می کند تا مانند دوربین دیجیتالی اتوماتیک HDR و نورسنجی ماتریسی دامنه های گسترده ای از تقابل نور و سایه را متوازن کند.
کارآیی مغز در تفسیر صحنه ها این گونه است، در حالی که حسگرهای عکاسی و فیلم برداری و موتورهای پردازشگر قدرت و بینش رایانه ای این توانایی را ندارند. این ابزارها واقعاً مفید هستند، اما به کمک فرد نیاز دارند.
صحنه هایی که شامل مناطق سایه روشن می شود، نیاز به عملکرد اضافی عکاس یا فیلم بردار دارد تا به راحتی بتوان با کمک آن ظاهری طبیعی بر روی صفحه یا کاغذ به دست آورد ، همان گونه که مغز تصاویر را در زندگی واقعی تفسیر می کند.
استفاده از وسایل مفید و ابزارهای نورپردازی مصنوعی در عکاسی لازم است. یادگیری چگونگی استفاده از نور طبیعی و نور مصنوعی در کنار هم، کار ما را از محدودیتهای جهتدهی و نورپردازی را راحت میکند.
نور پرکننده برای پرتره های فضای باز
حتی اگر در فضای بیرون نور کم باشد یا روشنایی کامل تحت تأثیر ابرها، درختان یا ساختارهای دست ساز باشد، هنوز خورشید منبع قدرتمندی از نور است. خورشید همچنین دارای ویژگی های طبیعی عالی است، بنابراین استفاده از نور آن هنگام عکاسی کار معقولی است.
افزون بر این، در صورت قراردادن سوژه رو به نور، او اخم میکند حتی به میزان خیلی کم، که ویژگی های طبیعی و مطبوع صورت را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین، ما سوژه را پشت به نور خورشید قرار می دهیم تا چشمانش اذیت نشود.
راه حل ساده تاباندن مقداری نور بر سوژه است. استفاده از نور از تاریک شدن زیاد نواحی سایه جلوگیری می کند تا ویژگی های برجسته صورت نرم تر شود. برای این کار دو روش معمول وجود دارد، بازتابنده یا نور مصنوعی از موقعیت دوربین یا نزدیک به خط دید آن. رفلکتور عالی است اما از نظر جهت دهی نور محدودیت دارد.