برای گرفتن عکس های شارپ (تیز و با دقت بالا)، چگونگی نگه داشتن دوربین در دست از اهمیت بسیاری برخوردار است.
لرزش دوربین که در بسیاری از موارد در سرعت های شاتر کم دوربین اتفاق می افتد، می تواند باعث کلافه شدن هر عکاسی شود. نگه داشتن صحیح دوربین در دست می تواند خطاهای ناشی از فرد را در لرزش دوربین به طور چشم گیری کاهش دهد که نتیجه آن عکس های شارپ تر خواهد بود. در این مقاله چند روش مختلف را برای نگه داشتن دوربین مورد بحث قرار خواهیم داد که امیدواریم با استفاده از آن، تعداد تصاویر تار و ناخواسته ای را که ثبت می کنید، کاهش دهید.
همان گونه که می دانید، امروزه بسیاری از دوربین ها دارای ویژگیهای خاصی هستند تا از لرزش های شدید دوربین جلوگیری کنند. برخی از دوربین ها دارای لرزش گیر هستند که به طور مستقیم در سنسور دوربین تعبیه شدهاند، در برخی دیگر هم ممکن است این لرزش گیرها بر روی لنز دوربین قرار بگیرند، در برخی دیگر از آنها هم برای گرفتن بهترین نتیجه، از ترکیب لرزش گیر در دوربین و لنز آن استفاده می شود. علاوه بر این، امروزه بسیاری ازدوربین های مدرن، توانایی کنترل خودکار ایزو دوربین را دارند تا سرعت مناسب شاتر برای استفاده از فاصله کانونی حفظ شود.
اگرچه این ویژگیها می توانند به کاهش لرزش دوربین کمک کنند؛ اما یادگیری اقدامات دیگر برای نگه داشتن صحیح دوربین عکاسی هم می تواند در این زمینه کمک کنند.
در ادامه این مقاله میخوانید
۱) لرزش دوربین چیست؟
لرزش دوربین در هنگام جابجایی ناخواسته دوربین و در حالی اتفاق می افتد که سرعت شاتر دوربین برای گرفتن یک تصویر بسیار کم باشد. تصویر حاصل یا مبهم به نظر می رسد و یا در طرح های مختلف اطراف سوژه اثری از کشیده شدن دیده می شود. لرزش دوربین ناشی از سرعت شاتر کم معمولا در شرایط کم نور اتفاق می افتد زمانی که نور کافی برای گرفتن عکسی با روشنایی کافی وجود ندارد و یا هنگامی که تنظیمات آن به طور نادرست انجام شده باشند. برای مثال برای عکس برداری در محیط های داخلی به دلیل نور کم محیط، اغلب نیاز است دیافراگمهای لنز ها را تا حد امکان باز و سرعت ایزو دوربین را کاهش دهیم و یا زمانی که نور محیط کافی است سرعت شاتر دوربین باید کاهش یابد تا عکس به درستی بین سه متغییر قرار یابد.
۲) رابطه بین سرعت شاتر و فاصله کانونی: رابطه متقابل
اگر سرعت شاتر نسبت به سرعت کانونی خیلی کم باشد، حتی حرکت جزئی دوربین می تواند باعث لرزش دوربین شود. درک رابطه بین سرعت شاتر و فاصله کانونی در عکاسی بسیار مهم است. با افزایش فاصله کانونی، فرد باید هم زمان سرعت شاتر را افزایش دهد تا از تار شدن عکس جلوگیری کند. نگاهی به تصویر زیر بیندازید
می بینید که با افزایش فاصله کانونی، لرزش دوربین افزایش می یابد. خطوط با نقطه قرمز نشان دهنده میزان لرزش دوربین در هنگام نگه داشتن آن است که فاصله کوتاه تری از هم در ۸۰ میلی متر نسبت به ۴۰۰ میلی متر دارند، این امر به این دلیل است که با افزایش در فاصله کانونی، لرزش دوربین بیشتر می شود.
همان طور که می بینید، هرچه فاصله کانونی یک لنز بیشتر باشد، احتمال لرزش دوربین نیز بیشتر خواهد بود. از انجا که هر حرکتی بسیار تقویت می شود، اگر کسی این رابطه را به خوبی در عمل درک کند، می تواند با برابر نگه داشتن سرعت دیافراگم و فاصله کانونی یک لنز که به عنوان قاعده متقابل شناخته می شود، از لرزش دوربین جلوگیری کند.
لطفاً به خاطر داشته باشید که قانون متقابل فقط یک راهنما برای جلوگیری از لرزش دوربین است. اگر کسی در طریقه نگه داشتن دوربین ضعیف عمل کند، ممکن است به شاتر با سرعت بسیار بالاتری برای جلوگیری از تاری تصاویر نیاز داشته باشد؛ بنابراین، مهم است که بدانید چگونه به طور صحیح دوربین را در دست بگیرید.