در ادامه این مقاله می‌خوانید
انواع مدل های سافت باکس
در حالت کلی انواع سافت باکس، دو نوع ساختار سافت باکس وجود دارد:
- سافت باکس‌هایی که همانند چتر باز شده و به منبع نور متصل می‌شوند
- سافت باکس‌هایی که به صورت دستی و با استفاده از میله‌های نگهدارنده‌ی سیمی و فایبرگلس، به رینگ تبدیل وصل می‌شوند.
سافت باکس های چتری
سافت باکس های چتری، همانند چتر به راحتی باز شده و به منبع نور وصل می شوند. برای استفاده از این سافت باکس ها، پس از باز کردن، محور آن را باید داخل گیره ی نگهدارنده اسپیدلایت یا استروب قرار داده (در برخی استروب ها محلی برای اتصال سافت باکس در خود استروب وجود دارد) و آن را محکم کنید. سافت باکس چتری خوب، باید به اندازه ی کافی بزرگ بوده و باز شدن و اتصال آن به منبع نور، راحت باشد.
در بیشتر سافت باکس های چتری، منبع نور، نور را به طور مستقیم به داخل سافت باکس می تاباند و نور با بازتاب از سطح داخلی آن، از طریق پنل دیفیوزر پخش می شود.
سافت باکس های مبتنی بر رینگ تبدیل
چگونگی نصب و راه اندازی این نوع سافت باکس ها، متفاوت است. در این سافت باکس ها، به 4 تا 8 میله ی نگهدارنده نیاز است که این میله ها در داخل شیارهایی که در لبه ی داخلی سافت باکس وجود دارند، قرار گرفته و انتهای آنها به سوراخ هایی که در شیار خارجی رینگ تبدیل وجود دارد، وارد می شوند (رینگ تبدیل در مرکز سافت باکس و رو به قسمت داخلی آن قرار می گیرد). سپس لبه های مرکزی سافت باکس، در اطراف رینگ تبدیل، به هم چسبانیده می شوند. در سافت باکس های ارزان قیمت و بدون نام تجاری، این کار می تواند بسیار سخت باشد، ولی شما می توانید با صرف اندکی هزینه ی بیشتر و خرید سافت باکس هایی با نام تجاری معتبر، این کار را به سادگی انجام دهید.
برخی از سافت باکس ها ترکیبی از مدل های بالا هستند که همانند چتر باز می شوند و میله ها به صورت خودکار به رینگ تبدیل، وصل می شوند.
به طور معمول، در سافت باکس هایی که از رینگ تبدیل در ساختار آنها استفاده می شود، منبع نور در پشت آن قرار گرفته و نور از لایه داخلی آن تابش می‌شود در این نوع سافت باکس ها، لکه ی نور داغی در مرکز ایجاد می شود که به منظور شکستن و پخش یکنواخت نور بر روی سوژه ی عکاسی، از یک نورگیر داخلی استفاده می شود.
مقایسه چتر و سافت باکس
چتر:
چترها از ابزارهایی هستند که در بین وسایل تمام عکاس ها، از عکاس های تازه کار گرفته تا عکاس های حرفه ای یافت می شوند این ابزارها یک اصلاح کننده نور هستند که بیشتر توسط افرادی که به تازگی شروع به یادگیری هنر عکاسی کرده اند، استفاده می شود؛ اما اگر فوت و فن استفاده از آن به درستی به کار گرفته شود، می تواند ابزار با ارزشی برای حرفه ای ترین عکاس ها هم باشد. در ادامه، برخی از مزایا و معایب استفاده از چتر را در عکاسی بیان می کنیم:
مزایا:
- ارزان
- قابل حمل
- سبک
- قابلیت تنظیم آسان
- نوردهی زیاد
معایب:
- نداشتن قابلیت کنترل نور
- شکنندگی راحت
- به پرواز درآمدن در فضای باز و در هنگام وزش باد
- مشکل نزدیک کردن به سوژه عکاسی هنگام استفاده از چترهای منعکس کننده
سافت باکس:
همان گونه که پیش از این بیان کردیم، سافت باکس ها از رایج ترین ابزارهای عکاسی هستند.
چرا که می توانند نور خشن را گرفته و آن را به یک نور لطیف تبدیل کنند همچنین این قابلیت را هم دارند که نور کنترل نشده را گرفته و نه تنها آن را کنترل کنند.
بلکه به جای پخش شدن در تمام فضای اتاق، فقط بر روی سوژه ی عکاسی به طور مستقیم بتابانند. در ادامه، برخی از مزایا و معایب استفاده از سافت باکس را در عکاسی بیان می کنیم:
مزایا سافت باکس :
- کنترل بیشتر نورپردازی
- پخش یکنواخت تر نور
- قابلیت نزدیک کردن زیاد به سوژه ی عکاسی
- کیفیت زیاد نور
- کاهش سایه ها
- تنوع شکل و اندازه
معایب سافت باکس :
- قیمت زیاد
- سخت تر بودن نصب و راه اندازی آن
- اشغال کردن فضای بیشتر نسبت به چتر
