توضیح حالت های دوربین PASM-حالت دستی عکاسی و نوردهی – بخش اول

اگر تا به حال برای تان سوال بوده که P ، A ، S یا M بر روی دوربین به چه معنا است، پس این مقاله مناسب شما است. توضیح حالت های عکاسی روی دوربین شامل اولویت شاتر، اولویت دیافراگم و موارد دیگر در این مطلب آمده است.

شما باید با حالت های دستی مختلف تنظیمات دوربین کوچک، بدون آینه، DSLR یا دوربین تلفن هوشمند آشنا شوید.

برای شناخت بیشتر دوربین، کارآیی حالت های مختلف آن از جمله PASM را یاد خواهید گرفت.

اما در ابتدا باید با یادگیری برخی اصول اولیه شروع کرد. سنسور دوربین عکاسی (یا فیلم برداری) برای نوردهی تصویر به مدت مشخصی در معرض تابش نور قرار می گیرد که به آن سرعت شاتر می گویند. سرعت شاتر میزان نور لازم برای نوردهی مناسب را تعیین می کند. مقادیر نوری که به سنسور می رسد تا حدودی توسط دیافراگم لنز کنترل می شود. افزون بر این ها، میزان حساسیت سنسور به نور از طریق سرعت ایزو تنظیم می شود. اگر از حالت فیلم برداری استفاده می کنید، این موارد با انتخاب سرعت فیلم ثابت می شوند.

برای ثبت یک تصویر، دوربین باید تنظیمات دیافراگم (از لنز)، سرعت شاتر و سرعت ایزو را کنترل کند. این کار می تواند به صورت خودکار توسط دوربین انجام شود، یا اگر دوربین شما کنترل های موجود را داشته باشد، می توانید آن را به صورت دستی تنظیم کنید. نگاهی به “مثلث نوردهی” در زیر بیندازید:

حالت های مختلف دوربین

سرعت ایزو = حساسیت سنسور تصویر به نور

دیافراگم = میزان باز بودن دریچه دیافراگم لنز، میزان ورود نور

سرعت شاتر = زمان باز بودن شاتر

اگر این موارد را به صورت دستی تنظیم می کنید، می توانید سرعت ISO را افزایش دهید تا دوربین نسبت به نور حساس تر شود (و در عوض نویز بیشتری در تصاویر خواهید داشت). با سرعت ایزو بالاتر می توانید از سرعت شاتر سریع تر استفاده کنید. (برای فریز کردن حرکت) یا از دیافراگم کوچکتر (مانند f / 11 یا f / 16) استفاده کنید تا عمق میدان بیشتری داشته باشید تا فوکوس بر قسمت های بیشتری از صحنه باشد.

آموزش مثلث نوردهی در درک چگونگی ثبت تصاویر به شما کمک می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد حالت های مختلف دوربین و تاثیر تغییرات آن ها در تصویر نهایی به مطالعه ادامه دهید.

توضیح حالت های عکاسی دوربین

بعضی از دوربین ها دارای نشانگر چرخان حالت هستند، در حالی که برخی دیگر با فشار دادن دکمه حالت یا انتخاب حالت “Pro” (در تلفن هوشمند) به شما امکان تغییر مد را می دهند. ادامه مطلب را بخوانید تا در مورد حالت های مختلف دوربین اطلاعات کسب کنید.

حالت اتوماتیک و جبران نوردهی

در حالت خودکار، دوربین با توجه به صحنه مقادیر سرعت ایزو ، شاتر و دیافراگم را تعیین می کند. اگر نوردهی عکسی که می گیرید بیش از حد (خیلی روشن) است، می توانید از نور جبران کننده (EV+/-) برای تنظیم آن استفاده کنید، تا تصویر تیره تر یا روشن تر شود.

EV در عکاسی چیست؟

EV یا Exposte Value مقدار نوردهی و ترکیب مقادیر سرعت شاتر و دیافراگم با هم است.

برخی از دوربین ها دارای یک حالت خودکار “هوشمند” Auto+ / A+ / Ai / iAuto- هستند که به حالت صحنه یا عکاسی خاص تغییر می کنند تا بهترین نتیجه را به شما بدهند. دوربین در این حالت ها ممکن است محدودیت هایی را برای تغییرات سایر تنظیمات اعمال کند.

حالت های مختلف دوربین

حالت برنامه (P)

حالت برنامه (Program) یا برنامه نوردهی خودکار (AE) مخفف Program Auto Exposure است، در این حالت سرعت دیافراگم و شاتر توسط دوربین تنظیم می شود و دقیقاً مانند حالت اتوماتیک اکثر دوربین ها است. با این تفاوت که شما در این حالت می توانید تنظیمات دیگری مانند نقطه فوکوس خودکار، نورسنج و غیره را تغییر دهید.

به طور معمول دوربین های با حالت P به شما این امکان را می دهد که از “Program Shift” استفاده کنید که در آن شما قادر به چرخاندن صفحه برای تغییر سرعت شاتر و تنظیمات دیافراگم دوربین هستید، این حالت به خصوص هنگامی که سرعت شاتر سریعتر یا دیافراگم کوچکتر مدنظرتان باشد به کارتان می آید.

A/Av اولویت دیافراگم

دیافراگم لنز میزان نور وارد شده به لنز دوربین را کنترل می کند. دیافراگم معمولاً از چند تیغه ساخته شده است که در وسط لنز دوربین باز و بسته می شوند.

برای این که سوژه در عکس واضح باشد و پس زمینه محو شود، می توانید از میزان گشودگی دریچه دیافراگم (f / 1.4) استفاده کنید، یا اگر می خواهید همه چیز در تصویر از جلو به عقب در حالت فوکوس باشد، می توانید از دیافراگم کوچک “بسته” مانند f / 16 یا f / 22 استفاده کنید. هر چه عدد f بالاتر باشد، روزنه دیافراگم کوچکتر خواهد بود.

هر چه دیافراگم بزرگتر (عدد f کوچکتر) باشد، قسمت های کمتری از صحنه در حالت فوکوس قرار می گیرد و ماتی تصویر بیشتر خواهد بود، این امر می تواند باعث تفکیک بهتر سوژه (بین سوژه و پس زمینه) و ایجاد تاری زیبای قسمت هایی از پس زمینه شود که اغلب به آن “بوکه” می گویند. هرچه دیافراگم کوچکتر باشد (عدد f بزرگتر)، فوکوس صحنه بیشتر می شود.

Nb بیشتر تلفن های هوشمند به شما اجازه کنترل فیزیکی دیافراگم لنز را نمی دهد، زیرا تلفن های هوشمند معمولا دیافراگم ثابت دارند. یک مورد استثنا Samsung Galaxy S9 / Note9 با دیافراگم متغیر و دارای دو تنظیم مختلف است. برخی از تلفن های هوشمند از فیلتر دیجیتال برای ایجاد افکت کنترل دیافراگم استفاده می کنند.

* Av مخفف حالت Aperture priority است و در دوربین های کنون و پنتوکس موجود است.